واقعا می ارزه !

یکی از مستحباتی که خیلی در دین تاکید شده ، نماز جماعته. مستحبه که انسان نمازهای واجب خودش رو به جماعت بخونه. در خواندن نمازهای صبح و مغرب و عشاء مخصوصا برای همسایه های مسجد و اونهایی که صدای اذان مسجدو میشنون بیشتر سفارش شده.

اما یه سوال : واقعا ارزش داره این همه راه تو سرما و گرما با این وقت کمی که امروزه آدما دارن مسجد بریم و در نماز جماعت شرکت کنیم؟ بهتر نیست نماز فرادا بخونیم و عوضش به کارهای دیگمون بهتر برسیم.

در جواب باید گفت :

 اولا: شرکت در نماز جماعت خیلی وقت ما رو نمی گیره (نهایتش هر وعده نماز جماعت چند دقیقه بیشتر از نماز فرادا زمان می بره) و با برنامه ریزی می تونیم جبرانش کنیم . علاوه بر اون با شرکت در نماز جماعت بنا به تجربه ، وقت انسان برکت پیدا می کنه و کارهامون بهتر پیش میره .

ثانیا: با ثواب بسیار زیادی که نماز جماعت نسبت به نماز فرادا داره واقعا می ارزه که اون رو جزء کارهای واجبمون قرار بدیم.

می گید نه ! پس به این روایت زیبا توجه کنید.

یه روز بعد از نماز ظهر ، جبرئیل با هفتاد هزار ملک اومد خدمت رسول خدا(صلى الله علیه وآله).  و عرضه داشت :خدا بر شما سلام مى فرستد و دو هدیه براى شما فرستاده که براى هیچ پیامبرى تا الآن نفرستاده ، رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمودند: اون دو هدیه چیه؟ جبرئیل فرمود:اول - سه رکعت نماز وتر (دو رکعت شفع - یک رکعت وتر).
دوم - نمازهاى پنج گانه به صورت نماز جماعت.

رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمودند :اى جبرئیل ! نماز جماعت چه فایده اى براى امت من داره ؟ جبرئیل فرمود: یا محمد ! اگر یک نفر به امام جماعت اقتدا کنه ، هر رکعت از نماز اونها ثواب 150 نماز کامل داره . اگر دو نفر اقتدا کنن هر رکعت ثواب 600 نماز کامل داره ... و جبرئیل همینطور شمرد تا به اینجا رسید : اگر ده نفر به امام جماعت اقتدا کنن ، اگر تمام آسمانها کاغذ و دریاها مرکب و درختها قلم و جن و انس و ملائکه نویسنده شوند، نمی تونن ثواب یک رکعت نماز اونها رو بنویسند .

اى محمد! درک تکبیر اول نماز با امام جماعت، بر ششصد هزارحج و عمره فضیلت دارد و هفتاد هزار بار از دنیا و آن چه در دنیا هست بهتر است ، و یک رکعت نماز پشت سر امام به جماعت خواندن، از صد هزار دینار صدقه به مساکین دادن بهتر است ، ویک سجده مؤمن با امام در نماز جماعت  از صد بنده آزاد کردن بهتر است ... . (1)

------------------------------------

1 - بحارالأنوار، ج ۸۵، ص ۱۵.